Zapalenie otrzewnej występujące u pacjentów poddawanych stałej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD z ang. continuous ambulatory peritoneal dialysis) w przeciwieństwie do pierwotnego oraz wtórnego zapalenia otrzewnej wywołanych przez bakterie endogenne, jest zwykle spowodowane drobnoustrojami zlokalizowanymi na skórze. Patogeneza takiego zakażenia jest analogiczna do patogenezy infekcji związanych ze stosowaniem urządzeń wewnątrznaczyniowych, w przebiegu których drobnoustroje skórne migrują wzdłuż cewnika służącego za punkt wejścia oraz wywierającego efekt ciała obcego.
1. ZAPALENIE OTRZEWNEJ U PACJENTÓW PODDAWANYCH DIALIZIE OTRZEWNOWEJ - EPIDEMIOLOGIA
Zakażenie miejsca wkłucia lub zakażenie tunelowe może, ale nie musi towarzyszyć zapaleniu otrzewnej związanemu z dializą otrzewnową. Podobnie jak w przypadku pierwotnego zapalenia otrzewnej, w tym typie zapalenia infekcja spowodowana jest przez pojedynczy drobnoustrój. Zapalenie otrzewnej związane z dializą otrzewnową jest najczęstszym powodem przerwania tej procedury. Udoskonalenia sprzętu medycznego - w szczególności zastosowanie łącznika typu "Y", znacząco wpłynęły na zmniejszenie częstości występowania zapalenia otrzewnej (z jednego przypadku na 9 miesięcy dializ otrzewnowych do jednego przypadku na 15 miesięcy).
2. ZAPALENIE OTRZEWNEJ U PACJENTÓW PODDAWANYCH DIALIZIE OTRZEWNOWEJ - PRZEBIEG KLINICZNY
Przebieg kliniczny tego typu zapalenia otrzewnej przypomina zapalenie wtórne. Często stwierdza się obecność rozlanego bólu oraz objawów otrzewnowych.
Zwykle mętny dializat zawiera ponad 100 leukocytów w jednym mikrolitrze, z których ponad połowę stanowią neutrofile.
Najbardziej powszechnymi czynnikami etiologicznymi są gronkowce (Staphylococcus spp.) stanowiące niemal 45% przypadków. Dawniej w przebiegu tego typu zapalenia otrzewnej częściej izolowano gatunki gronkowców koagulazoujemnych, obecnie jednak drobnoustroje te spotyka się rzadziej. Staphylococcus aureus jest częstszym czynnikiem etiologicznym choroby wśród pacjentów, u których stwierdzono jego nosicielstwo w jamie nosowej. Ponadto jest on najczęstszym patogenem wykrywanym w otwartych zakażeniach miejsca wprowadzenia cewnika. Rzadziej spotyka się również Gram ujemne pałeczki oraz grzyby z rodzaju Candida spp. Wśród pacjentów poddawanych stałej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej opisywano także zapalenia otrzewnej spowodowane przez oporne na wankomycynę enterokoki oraz szczepy S. aureus umiarkowanie wrażliwe na wankomycynę.
Wykrycie więcej niż jednego rodzaju drobnoustrojów w dializacie powinno natychmiast prowadzić do poszukiwania objawów wtórnego zapalenia otrzewnej. Podobnie jak w pierwotnym zapaleniu otrzewnej, pobranie płynu dializacyjnego do probówek przeznaczonych do posiewów krwi przynosi lepszy rezultat. W celu ułatwienia rozpoznania kilkaset mililitrów usuniętego płynu dializacyjnego przed wykonaniem posiewu powinno się zagęścić poprzez wirowanie.
3. ZAPALENIE OTRZEWNEJ U PACJENTÓW PODDAWANYCH DIALIZIE OTRZEWNOWEJ - LECZENIE
Do czasu otrzymania wyników hodowli mikrobiologicznych, empiryczna terapia zapalenia otrzewnej związanego z dializą otrzewnową powinna być ukierunkowana na S. aureus oraz gronkowce koagulazoujemne i pałeczki Gram ujemne. Leki przeciwdrobnoustrojowe należy dobierać na podstawie lokalnych doświadczeń (danych) z opornością drobnoustrojów.
Sensowne może być zastosowanie cefalosporyn pierwszej generacji (cefazolina) na bakterie Gram dodatnie oraz fluorochinolonów lub cefalosporyn trzeciej generacji (ceftazydym) na bakterie Gram ujemne.
Na obszarach o wysokiej częstości zakażeń opornych na metycylinę S. aureus (MRSA), zamiast cefazoliny powinno się podać wankomycynę, a zakres działania obejmujący bakterie Gram ujemne powinien zostać rozszerzony. Wykorzystanie antybiotyków o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym (w tym wankomycyny) powinno w szczególności zostać rozważone u pacjentów z toksemią lub tych, którzy mają zakażenie w miejscu wprowadzenia cewnika.
Dawni uderzeniowe są podawane dootrzewnowo, a ich wielkość zależy od metody dializy oraz funkcji nerek pacjenta. Antybiotyki są przyjmowane albo w sposób ciągły (np. wraz z każdą wymianą płynu dializacyjnego), albo przerywany (np. raz dziennie dawką zdolną do pozostawania w jamie otrzewnowej przez co najmniej 6 godzin). Jeśli pacjent jest ciężko chory, antybiotyki stosowane dożylnie powinny zostać dołączone w dawkach zależnych od stopnia niewydolności nerek.
Kliniczna odpowiedź na leczenie empiryczne powinna być szybka. Jeżeli pacjent nie odpowiada po 48 godzinach od rozpoczęcia terapii, należy rozważyć usunięcie cewnika dializacyjnego.
Sensowne może być zastosowanie cefalosporyn pierwszej generacji (cefazolina) na bakterie Gram dodatnie oraz fluorochinolonów lub cefalosporyn trzeciej generacji (ceftazydym) na bakterie Gram ujemne.
Na obszarach o wysokiej częstości zakażeń opornych na metycylinę S. aureus (MRSA), zamiast cefazoliny powinno się podać wankomycynę, a zakres działania obejmujący bakterie Gram ujemne powinien zostać rozszerzony. Wykorzystanie antybiotyków o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym (w tym wankomycyny) powinno w szczególności zostać rozważone u pacjentów z toksemią lub tych, którzy mają zakażenie w miejscu wprowadzenia cewnika.
Dawni uderzeniowe są podawane dootrzewnowo, a ich wielkość zależy od metody dializy oraz funkcji nerek pacjenta. Antybiotyki są przyjmowane albo w sposób ciągły (np. wraz z każdą wymianą płynu dializacyjnego), albo przerywany (np. raz dziennie dawką zdolną do pozostawania w jamie otrzewnowej przez co najmniej 6 godzin). Jeśli pacjent jest ciężko chory, antybiotyki stosowane dożylnie powinny zostać dołączone w dawkach zależnych od stopnia niewydolności nerek.
Kliniczna odpowiedź na leczenie empiryczne powinna być szybka. Jeżeli pacjent nie odpowiada po 48 godzinach od rozpoczęcia terapii, należy rozważyć usunięcie cewnika dializacyjnego.
KATEGORIA: NEFROLOGIA, CHOROBY WEWNĘTRZNE, CHIRURGIA OGÓLNA, CHIRURGIA PRZEWODU POKARMOWEGO, CHOROBY ZAKAŹNE
TAGI: bakteryjne zapalenie otrzewnej, chirurgia jamy brzusznej, choroby jamy brzusznej, choroby otrzewnej, choroby żołądka co na stan zapalny, co to dializa nerek, co to jest dializa nerek, co to jest dializa nerek i na czym polega, co to jest stan zapalny, co to są dializy nerek, dializa, dializa nerek co to jest, dializa otrzewnowa, dializa otrzewnowa przeciwwskazania, dializa otrzewnowa wskazania, dializy nerek, dializy nerek na czym polega, infekcja bakteryjna jelita, infekcja bakteryjna objawy, kałowe zapalenie otrzewnej, leczenie nerkozastepcze, leczenie stanu zapalnego, leczenie zapalenia otrzewnej, leki na stan zapalny, leki na stany zapalne, na czym polega dializa nerek, objawy choroby żołądka, objawy stanu zapalnego, objawy zapalenia, ostre zapalenie otrzewnej, perforacja jelit, proces zapalny, przyczyny zapalenia otrzewnej, przyczyny zapalenia żołądka, rodzaje dializ, ropne zapalenie otrzewnej, rozlane zapalenie otrzewnej, samoistne zapalenie otrzewnej, stacje dializ, stacje dializ fresenius, stan zapalny jamy brzusznej, stan zapalny jelit, stan zapalny jelita, stan zapalny leczenie, stan zapalny miednicy, stan zapalny objawy, stan zapalny żołądka, stan zapalny żołądka leczenie, stan zapalny żołądka objawy, stany zapalne, stany zapalne jelit, stany zapalne miednicy, stany zapalne żołądka, wtórne zapalenie otrzewnej, zakażenie żołądka, zapalenie objawy, zapalenie otrzewnej, zapalenie otrzewnej leczenie, zapalenie otrzewnej objawy, zapalenie otrzewnej operacja, zapalenie otrzewnej powikłania, zapalenie otrzewnej przyczyny, zapalenie otrzewnej rokowania, żółciowe zapalenie otrzewnej Перитонит наблюдается у пациентов, перенесших непрерывный амбулаторный перитонеальный диализ (ПАПД стоит. Постоянный амбулаторный перитонеальный диализ), в отличие от первичного и вторичного перитонита, вызванного эндогенных бактерий обычно вызывается микроорганизмами, расположенных на коже. Патогенез таких инфекций похож на патогенез инфекции, связанной с применением внутрисосудистых устройств в ходе кожи, где микроорганизмы, мигрирующих вдоль катетера, чтобы служить в качестве точки входа и оказывающей влияние инородного тела. 1 перитонит у больных, проходящих перитонеального диализа - Эпидемиология инфекции вставки сайта или туннельный инфекции может или не может сопровождаться перитонитом, связанных с перитонеального диализа. Аналогично, как и в начальных перитонита, воспаление в этом типе инфекции, вызванные одного организма. Перитонит, связанные с перитонеального диализа является наиболее распространенной причиной прекращения процедуры. Улучшения в медицинских устройств - в частности, использование разъема "Y", существенно повлияло на снижение частоты перитонита (одном случае перитонеального диализа девять месяцев до одного случая на 15 месяцев). 2 перитонит у больных, проходящих перитонеального диализа - КЛИНИЧЕСКОЕ ТЕЧЕНИЕ клинического течения этого типа перитонита вторичного воспаления, как. Часто встречается присутствие слабые боли и перитонеальных симптомов. Обычно облачно диализат содержит более 100 лейкоцитов в одном мкл из которых более половины являются нейтрофилы. Наиболее распространенные возбудители являются стафилококки (Staphylococcus SPP.) Составляя почти 45% случаев. Исторически, в ходе этого вида перитонита часто изолированы видов коагулазонегативных стафилококков, но теперь эти микробы отвечает реже. Золотистый стафилококк является частым возбудителем заболевания у пациентов с диагнозом его перевозки в полости носа. Кроме того, он является наиболее распространенным патогеном обнаружены в открытых инфекций пространство катетера. Реже также отвечает грамотрицательных бацилл и Candida SPP. Среди пациентов, перенесших непрерывного амбулаторного перитонеального диализа Сообщалось также, перитонит, вызванный устойчивых к ванкомицину энтерококков и S. штаммов золотистого стафилококка умеренно чувствительных к ванкомицину. Обнаружение более чем одного типа микроорганизмов в диализате должна немедленно привести к поиску признаков вторичного перитонита. Как и в оригинальной перитонита, скачать диализа трубки жидкость для культуры крови дает лучший результат. Для того чтобы облегчить распознавание нескольких сотен миллилитров диализной жидкости, выпускаемого из инокуляции должен быть уплотнен с помощью центрифугирования. 3 перитонит у больных, перенесших перитонеальный диализ - МЕДИЦИНСКИЙ ожидании результатов микробиологического культуры, эмпирическое лечение перитонита, связанного с перитонеального диализа должна быть направлена на золотистого стафилококка и коагулазонегативных стафилококков и грамотрицательных бактерий. Противомикробные препараты должны быть выбраны на основе местного опыта (данные) от устойчивости микроорганизмов. Это имеет смысл применять в первом поколении цефалоспорины (цефазолин) грамположительных бактерий и фторхинолонов или цефалоспоринов третьего поколения (цефтазидим) грамотрицательных бактерий. В районах с высоким уровнем заболеваемости инфекциями метициллин-устойчивый золотистого стафилококка (MRSA), а следует уделять цефазолин, ванкомицин, и диапазон действий, включая грамотрицательные бактерии должны быть расширены. Использование антибиотиков широкого спектра антимикробного (включая wankmycyny) должны быть, в частности пациентам с токсикозом или тех, кто инфицирован катетера. Бывший шока вводят внутрибрюшинно, а их размер зависит от способа диализа и почечной функции пациента. Антибиотики взяты либо непрерывно (e.g .. При каждой замене диализной жидкости), или с перерывами (e.g .. Суточная доза может оставаться в брюшной полости, по крайней мере, 6 часов). Если пациент тяжело болен, внутривенные антибиотики, используемые должны быть включены в стоимость в зависимости от степени нарушения функции почек. Клинический ответ на эмпирической терапии должен быть быстрым. Если пациент не отвечает после 48 часов от начала терапии следует рассматривать удаление катетера. КАТЕГОРИИ: нефрологии, ЗДОРОВЬЕ ДЕЛ, общей хирургии, желудочно-кишечной хирургии, инфекционных заболеваний на тему: бактериальный перитонит, абдоминальная хирургия, заболевания органов брюшной полости, мезотелиомы брюшной полости, заболевания желудка, что воспаление, которое является диализ почек, который является диализ почек что диализ и что есть, что это воспаление, чего почечного диализа, диализ, почечного диализа, что это такое, перитонеальный диализ, перитонеальный диализ противопоказания, перитонеального диализа показания, почечного диализа, почечного диализа, что является , кишечная инфекция, бактериальные симптомы заражения Фекальные перитонит, заместительной терапии, для лечения воспаления, лечения перитонита, противовоспалительные препараты, препараты для воспаления, что диализ, желудочные симптомы, симптомы воспаления, симптомы воспаления , острое воспаление брюшины, перфорация кишечника, воспаление, вызывает перитонит, вызывает гастрит, виды диализа, гнойного перитонита, разлитого перитонита, спонтанного перитонита, диализ диализа Fresenius, воспаления в брюшной полости, воспалительные заболевания кишечника, воспалительное заболевание кишечника, для лечения воспаления, таза воспаление, симптомы воспаления, воспаление желудка, желудка лечения воспаления желудка симптомы воспаления, воспаления, воспалительного заболевания кишечника, воспаление тазовых органов, воспаление желудка, перитонит вторичной инфекции гастрит, симптомы, перитонит, перитонит лечения, симптомы перитонита, перитонит хирургия, осложнения, перитонит, перитонит вызывает перитонит прогноза, желчи Peritonitis observó en pacientes sometidos a diálisis peritoneal ambulatoria continua (CAPD significa. Diálisis peritoneal ambulatoria continua), a diferencia de la peritonitis primaria y secundaria causada por bacterias endógenas generalmente es causada por microorganismos situados en la piel. La patogénesis de estas infecciones es similar a la patogénesis de la infección asociada con el uso de dispositivos intravasculares en el curso de la piel donde los microorganismos están migrando a lo largo del catéter para servir como el punto de entrada y ejercer el efecto de un cuerpo extraño. 1 peritonitis en pacientes sometidos a diálisis peritoneal - EPIDEMIOLOGÍA infección en el sitio de inserción o infección del túnel pueden o no estar acompañados por peritonitis asociada con diálisis peritoneal. Del mismo modo como en los peritonitis iniciales, la inflamación en este tipo de infección es causada por un solo organismo. La peritonitis asociada a diálisis peritoneal es la razón más común para la suspensión del procedimiento. Mejoras en dispositivos médicos - en particular el uso del conector en "Y", afectados significativamente la reducción de la incidencia de peritonitis (un caso de la diálisis peritoneal nueve meses hasta el una ocasión para 15 meses). 2 peritonitis en pacientes sometidos a diálisis peritoneal - CURSO CLINICO El curso clínico de este tipo de inflamación secundaria peritonitis similares. Se encuentra a menudo la presencia de dolor difuso y signos peritoneales. Típicamente nublado dializado contiene más de 100 leucocitos en un microlitro de los cuales más de la mitad son neutrófilos. Los agentes etiológicos más comunes son estafilococos (Staphylococcus spp.) Que constituyen casi el 45% de los casos. Históricamente, en el curso de este tipo de peritonitis frecuentemente aislado especies de estafilococos coagulasa-negativos, pero ahora estos microbios se reúne con menos frecuencia. Staphylococcus aureus es un agente etiológico frecuente de enfermedad en pacientes con diagnóstico de su carruaje en la cavidad nasal. Además, es el patógeno más común detectado en infecciones de catéteres espacio abierto. Con menos frecuencia también cumple bacilos gramnegativos y Candida spp. Entre los pacientes sometidos a diálisis peritoneal continua ambulatoria También se ha informado la peritonitis causada por vancomicina resistente a los enterococos y de las cepas de S. aureus moderadamente sensibles a la vancomicina. La detección de más de un tipo de microorganismos en el dializado debe conducir inmediatamente a una búsqueda de signos de peritonitis secundaria. Como en el peritonitis original, tubos de descarga de fluido de diálisis para cultivo de sangre da un mejor resultado. Con el fin de facilitar el reconocimiento de unos pocos cientos de mililitros de fluido de diálisis descargado desde la inoculación debe ser compactado por centrifugación. 3 peritonitis en pacientes sometidos a diálisis peritoneal - MÉDICO espera de los resultados de cultivo microbiológico, el tratamiento empírico de la peritonitis asociada a diálisis peritoneal deben ser dirigidas a S. aureus y estafilococos coagulasa negativos y bacterias Gram negativas. Antimicrobianos deben seleccionarse en base a la experiencia local (datos) de la resistencia de los microorganismos. Tiene sentido aplicar a las cefalosporinas de primera generación (cefazolina) bacterias Gram-positivas y las fluoroquinolonas o cefalosporinas de tercera generación (ceftazidima) bacterias Gram-negativas. En las zonas con una alta incidencia de infecciones de estafilococos resistentes a S. aureus (MRSA), en cambio se debe dar cefazolina, vancomicina, y el rango de acción incluyendo bacterias Gram-negativas, debe prorrogarse. El uso de antibióticos de amplio espectro antimicrobiano (incluyendo wankmycyny) En particular, deben considerarse en pacientes con toxemia o aquellas que están infectadas sitio del catéter. Ex choque administró por vía intraperitoneal, y su tamaño depende del método de la diálisis y la función renal del paciente. Los antibióticos se toman de forma continua (por ejemplo .. Con cada sustitución del líquido de diálisis), o de forma intermitente (por ejemplo .. La dosis diaria capaz de permanecer en la cavidad peritoneal durante al menos 6 horas). Si el paciente está gravemente enfermo, antibióticos intravenosos utilizados deben ser incluidas en las tarifas, dependiendo del grado de insuficiencia renal. La respuesta clínica a la terapia empírica debe ser rápido. Si el paciente no responde después de 48 horas desde el inicio de la terapia se debe considerar la retirada del catéter. CATEGORÍA: Nefrología, SANIDAD, CIRUGIA GENERAL, CIRUGÍA GASTROINTESTINAL, ENFERMEDADES INFECCIOSAS TAGS: peritonitis bacteriana, cirugía abdominal, enfermedad abdominal, mesotelioma peritoneal, enfermedades del estómago que la inflamación, que es una diálisis renal, que es una diálisis renal lo que es la diálisis renal y lo que es, lo que es la inflamación, lo que se diálisis renal, diálisis, diálisis renal lo que es, la diálisis peritoneal, diálisis peritoneal contraindicaciones, indicaciones de diálisis peritoneal, diálisis renal, la diálisis renal lo es , infección intestinal, síntomas de la infección bacteriana de peritonitis fecal, la terapia de reemplazo, el tratamiento de la inflamación, el tratamiento de la peritonitis, inflamatorios no esteroideos, medicamentos para la inflamación, lo que es la diálisis renal, síntomas gástricos, los síntomas de la inflamación, los síntomas de la inflamación , inflamación aguda del peritoneo, perforación intestinal, inflamación, causa peritonitis, causa gastritis, tipos de diálisis, peritonitis purulenta, peritonitis difusa, peritonitis espontánea, diálisis, diálisis Fresenius, inflamación abdominal, enfermedad inflamatoria intestinal, enfermedad inflamatoria del intestino, el tratamiento de la inflamación, inflamación pélvica, los síntomas de la inflamación, inflamación del estómago, el tratamiento de la inflamación gástrica síntomas gástricos de la inflamación, inflamación, enfermedad inflamatoria del intestino, inflamación pélvica, inflamación gástrica, peritonitis infección secundaria gastritis, síntomas, tratamiento de la peritonitis, la peritonitis, los síntomas de peritonitis, cirugía peritonitis, complicaciones, peritonitis, peritonitis provoca peritonitis pronóstico, peritonitis biliar Péritonite observée chez les patients sous dialyse péritonéale continue ambulatoire (DPCA est. Dialyse péritonéale continue ambulatoire), par opposition à une péritonite primaire et secondaire causée par des bactéries endogènes est habituellement causée par des micro-organismes qui se trouvent sur la peau. La pathogenèse de ces infections est similaire à la pathogenèse de l'infection associée à l'utilisation de dispositifs intravasculaires dans le cadre de la peau, où les micro-organismes migrent le long du cathéter pour servir de point d'entrée et exerçant l'effet d'un corps étranger. 1 péritonite chez les patients sous dialyse péritonéale - EPIDEMIOLOGIE infection du site d'insertion ou d'une infection du tunnel peuvent ou peuvent ne pas être accompagnés d'une péritonite associées à la dialyse péritonéale. De même que dans les premières péritonite, une inflammation dans ce type d'infection est causée par un seul organisme. Péritonite associée à la dialyse péritonéale est la raison la plus courante pour l'arrêt de la procédure. Améliorations dans les dispositifs médicaux - en particulier l'utilisation du connecteur «Y», affectés de manière significative à la réduction de l'incidence de péritonite (un cas de dialyse péritonéale de neuf mois à une fois pendant 15 mois). 2 péritonite chez les patients sous dialyse péritonéale - COURS CLINIQUE L'évolution clinique de ce type d'inflammation secondaire péritonite comme. On retrouve souvent la présence de douleurs diffuses et des signes péritonéaux. Typiquement dialysat trouble contient plus de 100 leucocytes dans un microlitre dont plus de la moitié sont des neutrophiles. Les agents étiologiques les plus courants sont (Staphylococcus spp.) Constituant près de 45% des cas. Historiquement, dans le cadre de ce type de péritonite fréquemment espèces de staphylocoques à coagulase négative isolé, mais maintenant ces microbes se réunit moins fréquemment. Staphylococcus aureus est un agent étiologique de la maladie fréquente chez les patients diagnostiqués avec son transport dans la cavité nasale. En outre, il est l'agent pathogène le plus courant détecté dans l'espace de cathéter infections ouverts. Moins souvent répond également à bacilles à Gram négatif et Candida spp. Parmi les patients sous dialyse péritonéale continue ambulatoire a également été signalé péritonite causée par la vancomycine entérocoques résistants et souches de S. aureus modérément sensibles à la vancomycine. La détection de plus d'un type de micro-organismes dans le dialysat doit immédiatement conduire à une recherche de signes de péritonite secondaire. Comme dans la péritonite d'origine, les tubes de fluide téléchargement de dialyse pour la culture de sang donne un meilleur résultat. Afin de faciliter la reconnaissance de quelques centaines de millilitres de liquide de dialyse évacuée de la vaccination doit être compacté par centrifugation. 3 péritonite chez les patients sous dialyse péritonéale - MEDICAL attente des résultats de culture microbiologique, le traitement empirique de la péritonite associée à la dialyse péritonéale doit être adressée à S. aureus et staphylocoques à coagulase négative et les bactéries Gram négatif. Les médicaments antimicrobiens doivent être choisis en fonction de l'expérience locale (données) de la résistance des micro-organismes. Il est logique d'appliquer un céphalosporines de première génération (céfazoline) des bactéries Gram-positives et les fluoroquinolones ou les céphalosporines de troisième génération (ceftazidime) des bactéries Gram-négatives. Dans les zones à forte incidence d'infections résistant à la méthicilline S. aureus (MRSA), la place devrait être donnée céfazoline, la vancomycine, et le rayon d'action y compris les bactéries Gram-négatives devraient être étendues. L'utilisation d'antibiotiques à large spectre antimicrobien (y compris wankmycyny) doit en particulier être envisagée chez les patients avec toxémie ou ceux qui sont infectés site du cathéter. Ancien choc administré par voie intrapéritonéale, et leur taille dépend de la méthode de dialyse et de la fonction rénale du patient. Les antibiotiques sont prises de manière continue (par exemple .. A chaque remplacement du liquide de dialyse), ou de manière intermittente (par exemple .. La posologie quotidienne peut rester dans la cavité péritonéale pendant au moins 6 heures). Si le patient est gravement malade, antibiotiques par voie intraveineuse utilisés doivent être inclus dans les tarifs en fonction du degré d'insuffisance rénale. La réponse clinique au traitement empirique doit être rapide. Si le patient ne répond pas au bout de 48 heures à partir du début du traitement devraient être considérés comme le retrait du cathéter. CATÉGORIE: néphrologie, SANTÉ, chirurgie générale, GASTRO-CHIRURGIE, MALADIES INFECTIEUSES TAGS: péritonite bactérienne, chirurgie abdominale, une maladie abdominale, mésothéliome péritonéal, les maladies de l'estomac qui l'inflammation, ce qui est une dialyse rénale, qui est une dialyse rénale ce qui est la dialyse rénale et ce qui est, ce qui est une inflammation, ce sont la dialyse rénale, la dialyse, la dialyse rénale ce qu'elle est, la dialyse péritonéale, les contre-indications de dialyse péritonéale, les indications de dialyse péritonéale, dialyse rénale, la dialyse rénale ce qui est , infection intestinale, symptômes d'infection bactérienne de péritonite fécale, la thérapie de remplacement, le traitement de l'inflammation, de traitement de la péritonite, inflammatoires non stéroïdiens, médicaments pour l'inflammation, ce qui est la dialyse rénale, les symptômes gastriques, symptômes de l'inflammation, les symptômes de l'inflammation , une inflammation aiguë du péritoine, perforation de l'intestin, l'inflammation, provoque une péritonite, provoque la gastrite, les types de dialyse, une péritonite purulente, péritonite diffuse, péritonite spontanée, la dialyse, la dialyse Fresenius, inflammation abdominale, une maladie inflammatoire de l'intestin, une maladie inflammatoire de l'intestin, le traitement de l'inflammation, inflammation pelvienne, les symptômes de l'inflammation, inflammation de l'estomac, le traitement de l'inflammation de l'estomac des symptômes d'inflammation de l'estomac, une inflammation, une maladie intestinale inflammatoire, l'inflammation pelvienne, l'inflammation de l'estomac, la péritonite infection secondaire gastrite, les symptômes, la péritonite, le traitement de la péritonite, les symptômes de la péritonite, la chirurgie de la péritonite, les complications, péritonite, péritonite provoque une péritonite pronostic, péritonite biliaire Peritonitis observed in patients undergoing continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD stands. Continuous ambulatory peritoneal dialysis), as opposed to primary and secondary peritonitis caused by endogenous bacteria is usually caused by microorganisms located on the skin. The pathogenesis of such infections is similar to the pathogenesis of infection associated with the use of intravascular devices in the course of the skin where microorganisms are migrating along the catheter to serve as the point of entry and exerting the effect of a foreign body. 1 peritonitis in patients undergoing peritoneal dialysis - EPIDEMIOLOGY insertion site infection or tunnel infection may or may not be accompanied by peritonitis associated with peritoneal dialysis. Similarly as in the initial peritonitis, inflammation in this type of infection is caused by a single organism. Peritonitis associated with peritoneal dialysis is the most common reason for discontinuation of the procedure. Improvements in medical devices - in particular the use of the connector "Y", significantly affected the reduction in the incidence of peritonitis (one case of peritoneal dialysis nine months to one occasion for 15 months). 2 peritonitis in patients undergoing peritoneal dialysis - CLINICAL COURSE The clinical course of this type of peritonitis secondary inflammation like. Often found the presence of diffuse pain and peritoneal signs. Typically cloudy dialysate contains more than 100 leukocytes in one microliter of which more than half are neutrophils. The most common etiological agents are staphylococci (Staphylococcus spp.) Constituting nearly 45% of cases. Historically, in the course of this type of peritonitis frequently isolated species of coagulase-negative staphylococci, but now these microbes meets less frequently. Staphylococcus aureus is a frequent etiological agent of disease in patients diagnosed with his carriage in the nasal cavity. Furthermore, it is the most common pathogen detected in open space catheter infections. Less often also meets Gram negative bacilli and Candida spp. Among patients undergoing continuous ambulatory peritoneal dialysis has also been reported peritonitis caused by vancomycin-resistant enterococci and S. aureus strains moderately sensitive to vancomycin. Detection of more than one type of microorganisms in the dialysate should immediately lead to a search for signs of secondary peritonitis. As in the original peritonitis, download dialysis fluid tubes for blood culture gives a better result. In order to facilitate recognition of a few hundred milliliters of the dialysis fluid discharged from the inoculation should be compacted by centrifugation. 3 peritonitis in patients undergoing peritoneal dialysis - MEDICAL Pending the results of microbiological culture, empiric treatment of peritonitis associated with peritoneal dialysis should be directed to S. aureus and coagulase-negative staphylococci and Gram negative bacteria. Antimicrobial drugs should be selected based on local experience (data) from the resistance of microorganisms. It makes sense to apply a first-generation cephalosporins (cefazolin) Gram-positive bacteria and fluoroquinolones or third-generation cephalosporins (ceftazidime) Gram-negative bacteria. In areas with a high incidence of infections of methicillin-resistant S. aureus (MRSA), instead should be given cefazolin, vancomycin, and the range of action including Gram-negative bacteria should be extended. The use of broad-spectrum antibiotics antimicrobial (including wankmycyny) should in particular be considered in patients with toxemia or those who are infected catheter site. Former shock administered intraperitoneally, and their size depends on the method of dialysis and renal function of the patient. Antibiotics are taken either continuously (e.g.. With each replacement of the dialysis fluid), or intermittently (e.g.. Daily dose able to remain in the peritoneal cavity for at least 6 hours). If the patient is seriously ill, intravenous antibiotics used should be included in the rates depending upon the degree of renal impairment. The clinical response to empiric therapy should be fast. If the patient does not respond after 48 hours from the start of therapy should be considered catheter removal. CATEGORY: Nephrology, HEALTH AFFAIRS, GENERAL SURGERY, GASTROINTESTINAL SURGERY, INFECTIOUS DISEASES TAGS: bacterial peritonitis, abdominal surgery, abdominal disease, peritoneal mesothelioma, diseases of the stomach which inflammation, which is a kidney dialysis, which is a kidney dialysis what is renal dialysis and what is, what is inflammation, what are kidney dialysis, dialysis, kidney dialysis what it is, peritoneal dialysis, peritoneal dialysis contraindications, peritoneal dialysis indications, kidney dialysis, kidney dialysis what is , intestinal infection, bacterial infection symptoms fecal peritonitis, replacement therapy, the treatment of inflammation, treatment of peritonitis, inflammatory drugs, drugs for inflammation, what is renal dialysis, gastric symptoms, symptoms of inflammation, symptoms of inflammation , acute inflammation of the peritoneum, intestinal perforation, inflammation, causes peritonitis, causes gastritis, types of dialysis, purulent peritonitis, diffuse peritonitis, spontaneous peritonitis, dialysis, dialysis Fresenius, abdominal inflammation, inflammatory bowel disease, inflammatory bowel disease, the treatment of inflammation, pelvic inflammation, symptoms of inflammation, inflammation of the stomach, gastric inflammation treatment of gastric symptoms of inflammation, inflammation, inflammatory bowel disease, pelvic inflammation, gastric inflammation, peritonitis secondary infection gastritis, symptoms, peritonitis, peritonitis treatment, symptoms of peritonitis, peritonitis surgery, complications, peritonitis, peritonitis causes peritonitis prognosis, bile peritonitis Peritonitis bei Patienten mit kontinuierlicher ambulanter Peritonealdialyse beobachtet (CAPD steht. Kontinuierliche ambulante Peritonealdialyse), im Gegensatz zu primären und sekundären Peritonitis von endogenen Bakterien wird üblicherweise durch Mikroorganismen auf der Haut liegen verursacht. Die Pathogenese solcher Infektionen ist ähnlich zu der Pathogenese der Infektion mit der Verwendung von intravaskulären Vorrichtungen im Laufe der Haut, wo Mikroorganismen entlang des Katheters Migration als Eintrittspunkt zu dienen und der Ausübung des Effekts eines Fremdkörpers verbunden. 1 Peritonitis bei Patienten mit Peritonealdialyse - EPIDEMIOLOGIE Insertionsstelle Infektion oder Tunnel-Infektion kann möglicherweise nicht von Peritonitis mit Peritonealdialyse einhergehen müssen oder. Ähnlich wie in den ersten Peritonitis Entzündung bei dieser Art von Infektion, die durch einen einzigen Organismus verursacht. Peritonitis mit Peritonealdialyse verbunden ist, ist der häufigste Grund für den Abbruch des Verfahrens. Verbesserungen in der medizinischen Vorrichtungen - insbesondere die Verwendung des Verbinders "Y", signifikant beeinflusst die Reduktion der Inzidenz der Peritonitis (ein Fall der Peritonealdialyse neun Monate einmal für 15 Monate). 2 Peritonitis bei Patienten mit Peritonealdialyse - klinische Verlauf Der klinische Verlauf dieser Art von Peritonitis sekundären Entzündungen wie. Oft festgestellt, das Vorhandensein von diffusen Schmerzen und Bauch Zeichen. Typischerweise bewölkt Dialysat enthält mehr als 100 Leukozyten in einem Mikroliter von denen mehr als die Hälfte sind Neutrophilen. Die häufigsten ätiologischen Mittel sind Staphylokokken (Staphylococcus spp.), Welche annähernd 45% der Fälle. Historisch gesehen, im Laufe dieser Art von Peritonitis häufigsten isolierten Spezies von Koagulase-negative Staphylokokken, aber nun diese Mikroben erfüllt seltener. Staphylococcus aureus ist ein häufiger Erreger der Krankheit bei Patienten mit seinem Schlitten in die Nasenhöhle diagnostiziert. Ferner ist es die häufigste Erreger im offenen Raum Katheterinfektionen festgestellt. Seltener auch erfüllt Gram negativen Bazillen und Candida spp. Unter Patienten, die kontinuierliche ambulante Peritonealdialyse wurde auch berichtet, Peritonitis durch Vancomycin-resistente Enterokokken und S.-aureus-Stämme moderat empfindlich auf Vancomycin verursacht. Nachweis von mehr als einer Art von Mikroorganismen in dem Dialysat sollte sofort auf die Suche nach Anzeichen von sekundären Peritonitis führen. Wie in der ursprünglichen Peritonitis, download Dialyseflüssigkeit Rohre für Blutkultur gibt ein besseres Ergebnis. Um die Anerkennung von ein paar hundert Milliliter der von der Impfung entladen Dialyseflüssigkeit zu erleichtern, sollten durch Zentrifugieren verdichtet werden. 3 Peritonitis bei Patienten mit Peritonealdialyse - MEDICAL bis die Ergebnisse der mikrobiologischen Kultur, empirische Behandlung der Peritonitis mit Peritonealdialyse verbunden sind, sollten auf S. aureus und Koagulase-negative Staphylokokken und gramnegative Bakterien gerichtet werden. Antimikrobielle Wirkstoffe sollten auf der Grundlage lokaler Erfahrung (Daten) von der Resistenz von Mikroorganismen ausgewählt werden. Es ist sinnvoll, um eine der ersten Generation Cephalosporine (Cefazolin) Gram-positive Bakterien und Fluorchinolone oder Cephalosporine der dritten Generation (Ceftazidim) Gram-negative Bakterien gelten. In Gebieten mit einer hohen Inzidenz von Infektionen von Methicillin-resistenten S. aureus (MRSA), sollte stattdessen Cefazolin, Vancomycin, und die Palette der Maßnahmen einschließlich Gram-negative Bakterien verlängert werden sollte angegeben werden. Der Einsatz von Breitspektrum-Antibiotika antimikrobielle (einschließlich wankmycyny) sollte insbesondere bei Patienten mit Blutvergiftung oder diejenigen, die infiziert Katheterstelle betrachtet werden. Ehemalige Schock intraperitoneal verabreicht, und ihre Größe hängt von der Methode der Dialyse und Nierenfunktion des Patienten. Antibiotika sind sowohl kontinuierlich (z.B. mit jedem Austausch der Dialyseflüssigkeit ..) intermittierend (z.B. .. Die Tagesdosis in der Lage, in die Bauchhöhle für mindestens 6 Stunden bleibt) aufgenommen, oder. Wenn der Patient schwer krank ist, sollte die intravenöse Antibiotika in die Preise, je nach dem Grad der Beeinträchtigung der Nierenfunktion aufgenommen werden. Das klinische Ansprechen auf die empirische Therapie sollte schnell sein. Wenn der Patient antwortet nicht nach 48 Stunden ab Beginn der Therapie erwogen Entfernung des Katheters werden. KATEGORIE: Nephrologie, Health Affairs, Allgemeine Chirurgie, Viszeralchirurgie, Infektionskrankheiten TAGS: bakterielle Peritonitis, Bauchchirurgie, Baucherkrankungen , Peritoneal-Mesotheliom, Erkrankungen des Magens, die Entzündung, die eine Nierendialyse, die eine Nierendialyse ist, ist Was ist Dialyse und was ist, was ist eine Entzündung, was eine Nierendialyse,, was ist Dialyse Nierendialyse, was es ist, Peritonealdialyse Peritonealdialyse Kontraindikationen, Peritonealdialyse Indikationen Dialyse, Dialyse , Darminfektion, bakterielle Infektion Symptome fäkalen Peritonitis Ersatztherapie, zur Behandlung von Entzündungen, Behandlung von Peritonitis, entzündungshemmende Medikamente, Medikamente gegen Entzündungen, was Dialyse, Magenbeschwerden, Symptome von Entzündungen, Entzündungs , akute Entzündung des Bauchfells, Darm-Perforation, Entzündung, verursacht Bauchfellentzündung, verursacht Gastritis, die Art der Dialyse, eitrige Peritonitis, diffuse Peritonitis, spontane Bauchfellentzündung, Dialyse, Dialyse Fresenius, Bauchentzündung, entzündliche Darmerkrankung, entzündliche Darmerkrankung, die Behandlung von Entzündungen, Beckenentzündung, Symptome der Entzündung, Entzündung des Magen, Magenentzündung Behandlung von Magen-Symptome der Entzündung, Entzündung, entzündliche Darmkrankheit, Beckenentzündung, Magenentzündung, Peritonitis Sekundärinfektion Gastritis, Symptome, Bauchfellentzündung, Bauchfellentzündung Behandlung, Symptome von Peritonitis, Peritonitis Operation, Komplikationen, Peritonitis, verursacht Peritonitis Peritonitis Prognose, Gallen Peritonitis
Prześlij komentarz