1. OSTRE BAKTERYJNE ZAPALENIE GRUCZOŁU KROKOWEGO, OSTRE BAKTERYJNE ZAPALENIE PROSTATY (ANG. ACUTE BACTERIAL PROSTATITIS)
Samoistne ostre bakteryjne zapalenie prostaty najczęściej dotyczy młodych mężczyzn. Może być również związane z przewlekle pozostającym w drogach moczowych cewnikiem, przede wszystkim u mężczyzn w podeszłym wieku.
Schorzenie objawia się w postaci gorączki, dreszczy, objawów dysurycznych oraz napiętym bądź obrzękniętym i wybitnie tkliwym podczas badania per rectum gruczołem krokowym.
W związku z poważnym ryzykiem wywołania bakteriemii należy unikać intensywnego masażu gruczołu krokowego, mimo że tym sposobem można uzyskać ropną wydzielinę o dużej zawartości bakterii. Identyfikacja czynnika etiologicznego ostrego zapalenia prostaty często jest możliwa na podstawie preparatu bezpośredniego (barwionego metoda Grama) oraz posiewu moczu.
W przypadkach samoistnych, niezwiązanych z obecnością cewnika u podłoża zakażenia leżą Gram-ujemne patogeny układu moczowego (Escherichia coli, Klebsiella). Leczeniem z wyboru jest w tych przypadkach dożylny fluorochinolon, bądź cefalosporyna III generacji lub aminoglikozyd (alternatywnie). Zwykle obserwuje się szybką odpowiedź na terapię ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego - prawdopodobnie dzięki dobrej penetracji antybiotyków do zmienionej zapalnie prostaty.
W przypadkach zakażeń odcewnikowych, spektrum czynników etiologicznych jest znacznie szersze i obejmuje również Gram-ujemne szczepy szpitalne (antybiotykooporne) oraz paciorkowce kałowe (Enterococcis faecalis). W tych sytuacjach we wstępym etapie leczenia przydatne może okazać się barwienie preparatu moczu metodą Grama. Empirycznie w tych przypadkach stosuje się imipenem, aminoglikozydy, fluorochinolony lub cefalosporyny.
Odległe rokowanie jest dobre, niemniej jednak w niektórych przypadkach ostra infekcja może prowadzić do powstania:
Schorzenie objawia się w postaci gorączki, dreszczy, objawów dysurycznych oraz napiętym bądź obrzękniętym i wybitnie tkliwym podczas badania per rectum gruczołem krokowym.
W związku z poważnym ryzykiem wywołania bakteriemii należy unikać intensywnego masażu gruczołu krokowego, mimo że tym sposobem można uzyskać ropną wydzielinę o dużej zawartości bakterii. Identyfikacja czynnika etiologicznego ostrego zapalenia prostaty często jest możliwa na podstawie preparatu bezpośredniego (barwionego metoda Grama) oraz posiewu moczu.
W przypadkach samoistnych, niezwiązanych z obecnością cewnika u podłoża zakażenia leżą Gram-ujemne patogeny układu moczowego (Escherichia coli, Klebsiella). Leczeniem z wyboru jest w tych przypadkach dożylny fluorochinolon, bądź cefalosporyna III generacji lub aminoglikozyd (alternatywnie). Zwykle obserwuje się szybką odpowiedź na terapię ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego - prawdopodobnie dzięki dobrej penetracji antybiotyków do zmienionej zapalnie prostaty.
W przypadkach zakażeń odcewnikowych, spektrum czynników etiologicznych jest znacznie szersze i obejmuje również Gram-ujemne szczepy szpitalne (antybiotykooporne) oraz paciorkowce kałowe (Enterococcis faecalis). W tych sytuacjach we wstępym etapie leczenia przydatne może okazać się barwienie preparatu moczu metodą Grama. Empirycznie w tych przypadkach stosuje się imipenem, aminoglikozydy, fluorochinolony lub cefalosporyny.
Odległe rokowanie jest dobre, niemniej jednak w niektórych przypadkach ostra infekcja może prowadzić do powstania:
- ropnia gruczołu krokowego,
- zapalenia jąder,
- zapalenia najądrzy,
- zapalenia pęcherzyków nasiennych,
- stanu septycznego.
Czasem dochodzi do przejścia procesu zapalnego w przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Od czasu wprowadzenia antybiotykoterapii częstość występowania ostrego zapalenia prostaty gwałtownie spadła.
2. PRZEWLEKŁE BAKTERYJNE ZAPALENIE GRUCZOŁU KROKOWEGO, PRZEWLEKŁE BAKTERYJNE ZAPALENIE PROSTATY (ANG. CHRONIC BACTERIAL PROSTATITIS)
Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty jest obecnie rzadko spotykane. Należy je podejrzewać przede wszystkim u mężczyzn z nawracającą baktriurią. Pomiędzy kolejnymi zaostrzeniami występującymi w przebiegu choroby brak jest zwykle jakichkolwiek objawów klinicznych. Co więcej, gruczoł krokowy jest prawidłowy w badaniu palpacyjnym. U części pacjentów dochodzi do wystąpienia utrudnień w odpływie moczu oraz bólów krocza.
Okresowo w przebiegu przewlekłego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego dochodzi do rozprzestrzenienia się zakażenia na pęcherz moczowy, zwiększonej częstości oddawania moczu z bolesnymi parciami na mocz i dyzurią.
Na rozpoznanie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego wskazują nawracające zakażenia układu moczowego u mężczyzn w średnim wieku. Rozpoznanie stawia się na podstawie wychodowania E.coli, Klebsiella bądź innych gatunków bakterii uropatogennych w wyższym mianie w posiewie wydzieliny gruczołu krokowego lub moczu po masażu niż w posiewie moczu ze środkowego strumienia.
Pod wpływem antybiotykoterapii objawy zaostrzenia szybko ustępują. Leczenie za pomocą antybiotyków jest jednak mniej skuteczne w usuwaniu przewlekłych ognisk zakażenia. Ta względna nieskuteczność przedłużonej terapii antybiotykowej wynika po części ze słabej penetracji większości antybiotyków do wnętrza gruczołu krokowego. Znacznie większą skutecznością niż inne antybiotyki charakteryzują się w tym względzie fluorochinolony. Niemniej jednak nawet one powinny być stosowane co najmniej 12 tygodni (3 miesiące) w celu uzyskania pełnego wyleczenia. Pacjenci u których opisane postępowanie nie przyniosło zamierzonego skutku, mający w dalszym ciągu nawracające incydenty zapalenia pęcherza moczowego, mogą być przewlekle leczeni profilaktycznymi niskimi dawkami chemioterapeutyku (sulfonamidu, trimetoprimu, nitrofurantoiny). Całkowite usunięcie prostaty (całkowita resekcja prostaty) oczywiście prowadzi do wyleczenia, jednakże wiąże się ze znaczną chorobowością. Prostatektomia przezcewkowa (TURP) jest o wiele bezpieczniejsza, wyleczenie uzyskuje się jednak u zaledwie w jednej trzeciej operowanych pacjentów.
KATEGORIA: UROLOGIA, CHOROBY WEWNĘTRZNE, CHOROBY ZAKAŹNE, ANDROLOGIA
TAGI: objawy prostaty, zapalenie prostaty objawy, zapalenie prostaty leczenie, przewlekłe zapalenie prostaty, rak prostaty, zapalenie gruczołu prostaty, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie prostaty przyczyny, prostate, symptoms prostatitis, la prostatitis, chronic prostatitis, prostatitis pain, prostata, prostatitis treatment, prostatitis sintomas, prostatitis cronica, prostatitis causes Inflammation of the prostate (prostatitis syn, called prostatitis) is a term used to define various inflammatory diseases involved in the pathological process of the prostate gland. These include, acute and chronic bacterial infection and type strains of the cases in which no detectable czynnnika etiological symptoms and inflammatory states. Acute bacterial prostatitis is usually easily identified on the basis of typical symptoms, bacteriuria and leukocyturia. However, to correctly recognize the chronic prostatitis is necessary to collect samples of urine from the mid-stream, and after prostatic massage, as well as gland secretions. These procedures are designed to quantify the content of bacteria and leukocytes - on the basis of these studies and the clinical symptoms the disease is classified as chronic pelvic pain syndrome (flammable or ignitable) or chronic bacterial prostatitis. 1 ACUTE BACTERIAL prostatitis, acute bacterial prostatitis (called Bacterial Prostatitis ACUTE) Idiopathic acute bacterial prostatitis most often affects young males. It may also be associated with chronic remaining in the urinary tract catheter, especially in elderly men. The disease manifests itself in the form of fever, chills, symptoms dysurycznych and tight or obrzękniętym and very affectionate during the examination per rectum prostate. In view of the serious risk of bacteraemia call avoid vigorous prostate massage, although this method can get a purulent exudate with a high content of bacteria. Identification of the etiological agent of acute prostatitis is often possible based on direct preparation (stained Gram method) and urine culture. In cases of spontaneous, not related to the presence of infection of the catheter lying underlying Gram-negative urinary pathogens (Escherichia coli, Klebsiella). The treatment of choice in these cases is intravenous fluoroquinolone, or a third-generation cephalosporin or aminoglycoside (alternative). Usually observed rapid response to therapy of acute bacterial prostatitis - probably due to good penetration of antibiotics into the inflamed prostate. In cases odcewnikowych infections, the etiological agents spectrum is much wider and also includes strains of Gram-negative bacteria in a hospital (antibiotic-resistant) and Streptococcus faecalis (Enterococcis faecalis). In these situations, the wstępym stage of treatment may be useful to barwienei preparation of urine Gram. Empirically, in these cases a imipenem, aminoglycosides, fluoroquinolones and cephalosporins. The long-term prognosis is good, but in some cases, acute infection can lead to: abscess, prostatitis, orchitis, epididymitis, inflammation of the seminal vesicles, the state of septic Sometimes a transition from inflammation in chronic prostatitis. Since the introduction of antibiotic therapy the incidence of acute prostatitis fell sharply. 2 CHRONIC BACTERIAL prostatitis, chronic bacterial prostatitis (called CHRONIC Bacterial prostatitis) Chronic bacterial prostatitis is now rare. It should be suspected primarily in men with recurrent baktriurią. Between the exacerbation of the disease occurring in the absence of any clinical symptoms normally. What's more, the prostate is correct palpable. In some patients, the occurrence of difficulties in urine flow and perineal pain. Periodically during the course of chronic bacterial prostatitis comes to the spread of the infection to the bladder, increased urinary frequency and painful paciami urine and dysuria. For diagnosis of chronic prostatitis indicate recurrent urinary tract infections in middle-aged men. The diagnosis is based on wychodowania E. coli, Klebsiella species of bacteria or other uropathogenic in higher titer in the seed prostatic secretions or urine after the massage than the inoculation of urine mid-stream. Under the influence of antibiotic treatment exacerbation of the symptoms disappear quickly. Treatment with antibiotics is, however, less effective in eliminating chronic infection foci. The relative ineffectiveness of prolonged antibiotic treatment is partly due to poor penetration of antibiotics into the interior of the majority of the prostate. Significantly more effective than other antibiotics characterized in that regard fluoroquinolones. However, even they should be applied at least 12 weeks (3 months) in order to achieve a complete cure. Patients who did not bring the procedure described desired effect, still with recurrent cystitis incidents may be chronically treated with low doses of the chemotherapeutic preventive (sulfonamide, trimethoprim, nitrofurantoin). Complete removal of the prostate (total resection of the prostate), of course, leads to cure, however, is associated with significant morbidity. Transurethral prostatectomy (TURP) is much safer, but a cure is obtained in only one third of patients operated on. CATEGORY: UROLOGY, INTERNAL DISEASES, INFECTIOUS DISEASES, Andrology TAGS: symptoms, prostatitis symptoms, prostatitis treatment, chronic prostatitis, prostate cancer, inflammation of the prostate gland, prostatitis, prostatitis causes, prostate, prostatitis symptoms, prostatitis la , chronic prostatitis, prostatitis pain, prostate, prostatitis treatment, prostatitis sintomas, cronica prostatitis, prostatitis Causes, Entzündung der Prostata (Prostatitis syn, Prostatitis genannt) ist ein Begriff verwendet, um verschiedene entzündliche Erkrankungen im pathologischen Prozess der Prostata beteiligt definieren. Dazu gehören akute und chronische bakterielle Infektion und Typstämme der Fälle, in denen keine czynnnika ätiologische Symptome und Entzündungszuständen nachweisbar. Akute bakterielle Prostatitis ist in der Regel problemlos auf der Grundlage von typischen Symptomen, Bakteriurie und Leukozyturie identifiziert. Doch um richtig zu erkennen die chronische Prostatitis ist notwendig, um Proben von Urin aus der Mitte des Stromes zu sammeln, und nach Prostatamassage, sowie Drüsensekrete. Diese Verfahren sind für den Inhalt der Bakterien und Leukozyten zu quantifizieren - auf der Basis dieser Studien und der klinischen Symptome die Krankheit als chronische Schmerzsyndrom des Beckens (brennbare oder zündfähige) oder chronische bakterielle Prostatitis eingestuft. Akute bakterielle Prostatitis 1, akute bakterielle Prostatitis (genannt bakterielle Prostatitis AKUT) Idiopathische akute bakterielle Prostatitis meisten oft junge Männer. Es kann auch mit chronischen restlichen in den Harnwegen Katheter, insbesondere bei älteren Menschen zugeordnet werden. Die Krankheit äußert sich in Form von Fieber, Schüttelfrost, dysurycznych Symptome und eng oder obrzękniętym und sehr liebe während der Untersuchung per rectum Prostata. Angesichts der ernsten Gefahr zu vermeiden, rufen Bakteriämie kräftige Prostatamassage, obwohl dieses Verfahren eine eitrige Exsudat mit einem hohen Gehalt an Bakterien zu bekommen. Bezeichnung des Erreger der akuten Prostatitis ist oft möglich, basierend auf direkten Herstellung (Bunt Gram-Methode) und Urinkultur . In Fällen spontan, nicht auf das Vorliegen einer Infektion des Katheters liegt zugrunde liegenden Gram-negative Pathogene Urin (Escherichia coli, Klebsiella) bezogen. Die Behandlung der Wahl in diesen Fällen ist eine intravenöse Fluorchinolon oder ein Cephalosporin der dritten Generation oder Aminoglykosid (Alternative). Meist beobachtete schnelle Reaktion auf die Therapie der akuten bakteriellen Prostatitis - wahrscheinlich aufgrund der guten Penetration von Antibiotika in das entzündete Prostata. In Fällen odcewnikowych Infektionen ist das ätiologische Mittel Spektrum viel breiter und schließt Stämme von Gram-negativen Bakterien in einem Krankenhaus auch (Antibiotika-resistent) und Streptococcus faecalis (Enterococcis faecalis). In diesen Situationen kann die wstępym Stufe der Behandlung nützlich sein, um die Herstellung Urin Gram barwienei. Empirisch in diesen Fällen eine Imipenem, Aminoglykoside, Fluorchinolone und Cephalosporine. Die langfristige Prognose ist gut, aber in einigen Fällen kann eine akute Infektion zu führen: Abszess, Prostatitis, Orchitis, Epididymitis, Entzündung der Samenbläschen, den Zustand des septischen Manchmal Übergang von Entzündungen bei chronischer Prostatitis. Seit der Einführung der Antibiotika-Therapie die Inzidenz der akuten Prostatitis stark zurückgegangen. 2 Chronische bakterielle Prostatitis, chronische bakterielle Prostatitis (chronische bakterielle Prostatitis genannt) Chronische bakterielle Prostatitis ist jetzt selten. Es sollte vor allem bei Männern mit wiederkehrenden baktriurią vermutet werden. Zwischen der Verschlimmerung der Krankheit in der Abwesenheit von klinischen Symptomen in der Regel auftreten. Was mehr ist, ist die Prostata richtig spürbar. Bei einigen Patienten kann das Auftreten von Schwierigkeiten bei der Harnfluss und perineale Schmerzen. In regelmäßigen Abständen im Verlauf der chronischen bakteriellen Prostatitis kommt, um die Ausbreitung der Infektion auf der Blase, vermehrter Harndrang und schmerzhaft paciami Urin und Dysurie. Für die Diagnose der chronischen Prostatitis zeigen, rezidivierende Harnwegsinfekte bei Männern mittleren Alters. Die Diagnose beruht auf wychodowania E. coli basierten, Klebsiella Spezies von Bakterien oder anderen uropathogenen in höheren Titer in den Samenprostatasekret oder Urin nach der Massage als die Inokulation von Urin der Mitte des Flusses. Unter dem Einfluß der Antibiotika-Behandlung Verschlimmerung der Symptome verschwinden schnell. Die Behandlung mit Antibiotika ist jedoch weniger wirksam bei der Beseitigung von chronischen Infektionsherde. Die relative Unwirksamkeit längere Behandlung mit Antibiotika ist teilweise aufgrund der schlechten Penetration von Antibiotika in das Innere der Mehrheit der Prostata. Deutlich effektiver als andere Antibiotika dadurch gekennzeichnet, dass in Bezug Fluorchinolone. Aber auch sie sollten, um eine vollständige Heilung zu erzielen angewendet werden mindestens 12 Wochen (3 Monate). Patienten, die nicht bringen, hat die Prozedur beschrieben gewünschten Effekt, immer noch mit wiederkehrenden Blasenentzündungen Zwischenfälle, die chronisch mit niedrigen Dosen des Chemopräventions (Sulfonamide, Trimethoprim, Nitrofurantoin) behandelt werden. Vollständige Entfernung der Prostata (Gesamt Resektion der Prostata), führt natürlich zu heilen, jedoch mit einer signifikanten Morbidität verbunden. Transurethralen Prostatektomie (TURP) ist viel sicherer, sondern eine Härtung nur ein Drittel der Patienten erhalten operiert. KATEGORIE: Urologie, Innere Erkrankungen, Infektionskrankheiten, Andrologie TAGS: Symptome, Prostatitis Symptome, Behandlung Prostatitis, chronische Prostatitis, Prostata-Krebs, Entzündungen der Prostata, Prostatitis, Prostatitis Ursachen, Prostata, Prostatitis Symptome, Prostatitis la , chronische Prostatitis, Prostatitis Schmerzen, Prostata, Prostatitis Behandlung, Prostatitis sintomas, cronica Prostatitis, Prostatitis Ursachen, Inflammation de la prostate (prostatite syn, appelé prostatite) est un terme utilisé pour définir diverses maladies inflammatoires impliqués dans le processus pathologique de la glande de la prostate. Il s'agit notamment, des souches aiguës et chroniques infection bactérienne et le type de cas dans lesquels aucune détectables czynnnika symptômes étiologiques et les états inflammatoires. Prostatite bactérienne aiguë est généralement facilement identifiable sur la base des symptômes typiques, bactériurie et une leucocyturie. Toutefois, afin de reconnaître correctement la prostatite chronique est nécessaire de recueillir des échantillons d'urine de la mi-parcours, et après massage prostatique, ainsi que les sécrétions de la glande. Ces procédures visent à quantifier la teneur de bactéries et de leucocytes - sur la base de ces études et les symptômes cliniques de la maladie est classée comme le syndrome de la douleur pelvienne chronique de la prostatite bactérienne (inflammable ou inflammable) ou chronique. 1 prostatite bactérienne aiguë, la prostatite bactérienne aiguë (appelée prostatite bactérienne aiguë) idiopathique de la prostatite bactérienne aiguë affecte le plus souvent les jeunes hommes. Il peut également être associé avec le reste chronique dans le cathéter urinaire, en particulier chez les hommes âgés. La maladie se manifeste sous la forme de la fièvre, des frissons, des symptômes dysurycznych et serré ou obrzękniętym et très affectueux lors de l'examen par le rectum prostate. Compte tenu du risque grave de bactériémie appeler éviter vigoureux massage de la prostate, bien que cette méthode peut obtenir un exsudat purulent avec un contenu élevé de bactéries. L'identification de l'agent étiologique de la prostatite aiguë est souvent possible sur la base de la préparation directe (méthode de Gram souillé) et la culture de l'urine. Dans les cas de spontané, non liée à la présence d'une infection de cathéter allongé pathogènes sous-jacents à Gram négatif urinaires (Escherichia coli, Klebsiella). Le traitement de choix dans ces cas est fluoroquinolone par voie intraveineuse, ou une céphalosporine de troisième génération ou aminosides (alternative). Réponse rapide observe habituellement au traitement de la prostatite bactérienne aiguë - probablement due à une bonne pénétration des antibiotiques dans l'inflammation de la prostate. En cas de les infections, le spectre des agents étiologiques est beaucoup plus large et comprend des souches de bactéries à Gram négatif dans un hôpital aussi (résistant aux antibiotiques) et Streptococcus faecalis (Enterococcis faecalis). Dans ces situations, l'étape de wstępym de traitement peut être utile pour la préparation de l'urine barwienei Gram. Empiriquement, dans ces cas, un imipénème, les aminosides, les fluoroquinolones et les céphalosporines. Le pronostic à long terme est bon, mais dans certains cas, l'infection aiguë peut conduire à: abcès, la prostatite, orchite, épididymite, inflammation des vésicules séminales, l'état de fosse Parfois, une transition de l'inflammation dans la prostatite chronique. Depuis l'introduction de l'antibiothérapie de l'incidence de la prostatite aiguë a fortement baissé. 2 prostatite chronique bactérienne, prostatite chronique bactérienne (appelée prostatite chronique bactérienne) de la prostatite chronique bactérienne est maintenant rare. Il doit être suspectée principalement chez les hommes avec baktriurią récurrente. Entre l'exacerbation de la maladie survenant en l'absence de symptômes cliniques normalement. Qui plus est, la prostate est correcte palpable. Chez certains patients, l'apparition de difficultés dans l'écoulement de l'urine et de la douleur périnéale. Périodiquement au cours de la prostatite chronique bactérienne vient à la propagation de l'infection à la vessie, augmentation de la fréquence urinaire et douloureuse urine de paciami et dysurie. Pour le diagnostic de la prostatite chronique indiquent les infections récurrentes des voies urinaires chez les hommes d'âge moyen. Le diagnostic est basé sur wychodowania E. coli, des espèces de Klebsiella de bactéries uropathogènes ou autre dans un titre plus élevé dans les sécrétions prostatiques de semence ou de l'urine après le massage de l'inoculation de l'urine à mi-jet. Sous l'influence de l'antibiotique exacerbation des symptômes de traitement disparaître rapidement. Le traitement par antibiotiques est cependant moins efficace pour éliminer les foyers d'infection chronique. L'inefficacité relative du traitement antibiotique prolongé est dû en partie à une mauvaise pénétration des antibiotiques dans l'intérieur de la majorité de la prostate. Significativement plus efficace que les autres antibiotiques, caractérisé en ce que les fluoroquinolones égard. Cependant, même qu'ils devraient être appliqués au moins 12 semaines (3 mois) afin de parvenir à une guérison complète. Les patients qui n'ont pas apporté la procédure décrite effet désiré, toujours avec les incidents de cystite à répétition peuvent être traitées de façon chronique à de faibles doses de l'agent chimiothérapeutique préventive (sulfamides, triméthoprime, la nitrofurantoïne). L'élimination complète de la prostate (résection totale de la prostate), bien sûr, conduit à traiter, cependant, est associée à une morbidité significative. Prostatectomie transurétrale (TURP) est beaucoup plus sûr, mais un remède est obtenu en seulement un tiers des patients opérés. CATÉGORIE: urologie, maladies internes, maladies infectieuses, Andrologie TAGS: symptômes, les symptômes de la prostatite, le traitement de la prostatite, la prostatite chronique, le cancer de la prostate, inflammation de la glande de la prostate, la prostatite, les causes de la prostatite, la prostate, les symptômes de la prostatite, la prostatite la , prostatite chronique, la douleur de la prostatite, la prostate, le traitement de la prostatite, sintomas de prostatite, cronica prostatite, prostatite causes, La inflamación de la próstata (SYN la prostatitis, prostatitis llamado) es un término utilizado para definir diversas enfermedades inflamatorias implicadas en el proceso patológico de la glándula de la próstata. Estos incluyen, cepas agudos y crónicos de la infección bacteriana y tipo de los casos en los que no detectables czynnnika síntomas etiológicos y estados inflamatorios. La prostatitis bacteriana aguda suele identificarse fácilmente sobre la base de los síntomas típicos, bacteriuria y leucocituria. Sin embargo, para reconocer correctamente la prostatitis crónica es necesario recoger muestras de orina de la mitad del chorro y orina después de masaje prostático, así como las secreciones de la glándula. Estos procedimientos están diseñados para cuantificar el contenido de bacterias y leucocitos - sobre la base de estos estudios y los síntomas clínicos de la enfermedad se clasifica como síndrome de dolor pélvico crónico prostatitis bacteriana (inflamable o inflamable) o crónica. 1 bacteriana aguda La prostatitis, prostatitis bacteriana aguda (llamada prostatitis bacteriana AGUDA) idiopática prostatitis bacteriana aguda afecta más frecuentemente a los varones jóvenes. También puede estar asociada con restante crónica en el catéter del tracto urinario, especialmente en los hombres de edad avanzada. La enfermedad se manifiesta en forma de fiebre, escalofríos, síntomas dysurycznych y apretado o obrzękniętym y muy cariñosa durante el examen de próstata por el recto. En vista del grave riesgo de bacteriemia llame evitar masaje prostático vigoroso, aunque este método puede ser un exudado purulento con un alto contenido de bacterias. Identificación del agente etiológico de la prostatitis aguda es a menudo posible en función de la preparación directa (método de tinción de Gram) y cultivo de orina. En los casos de espontánea, no relacionado con la presencia de la infección del catéter acostado Gram-negativos patógenos urinarios subyacentes (Escherichia coli, Klebsiella). El tratamiento de elección en estos casos es la fluoroquinolona por vía intravenosa, o una cefalosporina de tercera generación o aminoglucósidos (alternativa). Por lo general, se observa una respuesta rápida a la terapia de la prostatitis bacteriana aguda - probablemente debido a la buena penetración de los antibióticos en la próstata inflamada. En infecciones casos odcewnikowych, el espectro de agentes etiológicos es mucho más amplio y también incluye cepas de bacterias Gram-negativas en un hospital (resistente a los antibióticos) y Streptococcus faecalis (Enterococcis faecalis). En estas situaciones, la etapa de wstępym de tratamiento puede ser útil para barwienei preparación de Gram de la orina. Empíricamente, en estos casos una imipenem, aminoglucósidos, fluoroquinolonas y cefalosporinas. El pronóstico a largo plazo es bueno, pero en algunos casos, la infección aguda puede llevar a: absceso, prostatitis, orquitis, epididimitis, inflamación de las vesículas seminales, el estado de séptico veces una transición de la inflamación en la prostatitis crónica. Desde la introducción de la terapia antibiótica de la incidencia de la prostatitis aguda se redujo significativamente. 2 prostatitis bacteriana crónica, prostatitis bacteriana crónica (llamada prostatitis bacteriana crónica) La prostatitis bacteriana crónica es poco frecuente. Debe sospecharse sobre todo en los hombres con baktriurią recurrente. Entre la exacerbación de la enfermedad se produce en ausencia de síntomas clínicos normalmente. Lo que es más, la próstata es palpable correcta. En algunos pacientes, la aparición de dificultades en el flujo de orina y dolor perineal. Periódicamente durante el curso de la prostatitis bacteriana crónica viene a la propagación de la infección a la vejiga, aumento de la frecuencia urinaria y la orina paciami doloroso y disuria. Para el diagnóstico de la prostatitis crónica indican las infecciones recurrentes del tracto urinario en los hombres de mediana edad. El diagnóstico se basa en wychodowania E. coli, especies de Klebsiella de bacterias u otros uropatógena en mayor título en las secreciones prostáticas de semillas o la orina después del masaje de la inoculación de la orina medio de la corriente. Bajo la influencia del tratamiento antibiótico exacerbación de los síntomas desaparecen rápidamente. El tratamiento con antibióticos es, sin embargo, menos eficaces en la eliminación de focos de infección crónica. La relativa ineficacia del tratamiento prolongado con antibióticos es en parte debido a la pobre penetración de los antibióticos en el interior de la mayoría de la próstata. Significativamente más eficaz que otros antibióticos caracterizado porque fluoroquinolonas respecto. Sin embargo, aún se debe aplicar por lo menos 12 semanas (3 meses) con el fin de lograr una cura completa. Los pacientes que no traen el procedimiento descrito efecto deseado, aun con incidentes cistitis recurrentes pueden ser tratadas crónicamente con dosis bajas de la quimioterapia preventiva (sulfonamida, trimetoprim, nitrofurantoína). La eliminación completa de la próstata (resección total de la próstata), por supuesto, conduce a curar, sin embargo, se asocia con una morbilidad significativa. Prostatectomía transuretral (RTUP) es mucho más seguro, pero una cura se obtiene en sólo un tercio de los pacientes operados. Categoría: Urología, enfermedades internas, ENFERMEDADES INFECCIOSAS, Andrología TAGS: los síntomas, los síntomas de la prostatitis, el tratamiento de la prostatitis, prostatitis crónica, cáncer de próstata, inflamación de la glándula de la próstata, prostatitis, causas de la prostatitis, la próstata, los síntomas de la prostatitis, prostatitis la , prostatitis crónica, dolor de prostatitis, la próstata, la prostatitis tratamiento, sintomas de la prostatitis, prostatitis cronica, causas de la prostatitis
:)
OdpowiedzUsuń